ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ;

Τα περιοδοντικά νοσήματα που περιλαμβάνουν την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα, είναι ενεργές φλεγμονές που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην απώλεια των δοντιών.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ;

Η Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα (ΟΜΠ) αποτελεί το βασικό και πρωταρχικό αίτιο για την εκδήλωση της νόσου. Είναι μια μάζα με οργανωμένη δομή που αποτελείται κυριως από μικρόβια. Προσκολλάται στις φυσικές οδοντικές επιφάνειες αλλά και στις τεχνητές (προσθετικές) και γρήγορα οργανώνεται και αυξάνεται σε πάχος. Προκαλείται από αναποτελασματική στοματική υγιεινή. Η ήδη σχηματισθείσα ΟΜΠ, με σταδιακή εναπόθεση αλάτων μετατρέπεται σε μια σκληρή και συμπαγή μάζα, την τρυγία (πέτρα).

ΟΥΛΙΤΙΔΑ

Ουλίτιδα καλείται η φλεγμονή των ούλων. Τα μικρόβια έχουν προσβάλει μόνο τα ούλα τα οποία γίνονται κόκκινα και αιμορραγούν κατά το βούρτσισμα, τη μάσηση τροφης ή και αυτόματα. Συχνά παρατηρείται και κακοσμία. Η μικροβιακή προσβολή προκαλεί την άμεση απάντηση των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού, επιφέροντας την εμφάνιση της φλεγμονής στα ούλα. Είναι αναστρέψιμη κατάσταση αρκεί ο ασθενής να δεχθεί θεραπεία (αποτρύγωση) και να βελτιώσει τις συνθήκες της στοματικής του υγιεινής.

ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΤΙΔΑ

Η αθεράπευτη ουλίτιδα οδηγεί στην περιοδοντίτιδα. Με την πάροδο του χρόνου τα μικρόβια και οι τοξίνες που παράγουν εξαπλώνονται και προχωρούν κάτω από τα ούλα, τα οποία αποκολλώνται απ’τα δόντια και σχηματίζουν θυλάκους (διαστήματα μεταξύ δοντιών-ούλων). Όσο η νόσος μένει χωρίς θεραπεία οι θύλακοι βαθαίνουν και έτσι προσβάλεται και το οστό. Σιγά σιγά οι περιοδοντικοί ιστοί καταστρέφονται λόγω της ταυτόχρονης δράσης τοξικών παραγόντων μικροβιακής προέλευσης και των μηχανισμών της αμυντικής λειτουργίας του οργανισμού. Με δεδομένα τη διαφορετική έκφραση της φλεγμονώδους – ανοσιακής απάντησης του κάθε οργανισμού και την ποικολομορφία στη σύνθεση της μικροβιακής χλωρίδας, η κλινική εμφάνιση και η διαδρομή της νόσου αποκλίνει μεταξύ των ασθενών. Έτσι ενώ κάποιοι χάνουν πολύ γρήγορα τα δόντια τους, άλλοι εμφανίζουν μια αργή εξέλιξη της νόσου χωρίς ιδιαίτερα ενοχλητικά συμπτώματα.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

1. ΚΑΠΝΙΣΜΑ
Πλήθος ερευνών αποδεικνύει ότι το κάπνισμα είναι απ’τους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση και εξέλιξη των νόσων του περιοδοντίου.

2. ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Έρευνες αποδεικνύουν ότι πάνω από 30% του πληθυσμού εμφανίζει γενετική προδιάθεση να αναπτύξει περιοδοντικό νόσημα και παρά τη φιλότιμη και επιμελή προσπάθειά τους για στοματική υγιεινή είναι 6 φορες πιο επιρρεπείς στην ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα από τα υπόλοιπα άτομα.

3. ΟΡΜΟΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ (ΕΦΗΒΕΙΑ,ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ,ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ,ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ)
Οι διακυμάνσεις των ορμονών δεν προκαλούν ουλίτιδα αλλά επιφέρουν αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες των μικροβίων,τα οποία αντικαθιστούν τη διατροφική τους ανάγκη σε βιταμινη Κ με οιστρογόνα και προγεστερόνη και έτσι αναπτύσσονται γρήγορα. Η ορμονικές διακυμάνσεις αυξάνουν τη διαπερατόττητα των τριχοειδών αγγείων ,το οποίο οδηγεί σε αιμορραγία και οίδημα. Tα παραπανω παρουσιάζουν έξαρση σε έδαφος ουλιτιδας ή περιοδοντίτιδας, ενώ δε φαίνεται να επηρεάζουν τα υγιή ούλα.

4. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Καποιες κατηγορίες φαρμάκων οπως ΑΝΤΙΕΠΙΛΗΠΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση του όγκου των ούλων. Εξαρτάται απ’τον τύπο,τη δόση και την ηλίκία του ασθενούς.

5. ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ, ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ, AIDS
Εμπλέκεται στην καμψη του αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού και στην εκδήλωση αυξημένης τάσης για λοιμώξεις.

Μόλις διαγνωστεί ότι πάσχετε από κάποιο περιοδοντικό νόσημα ο οδοντίατρός σας θα ακολουθήσει τα παρακάτω στάδια:

• Ενημέρωση και Δραστηριοποίηση του ασθενούς σχετικά με τα περιοδοντικά νοσήματα Διδασκαλία σωστής Στοματικής Υγιεινής
• Συντηρητική περιοδοντική θεραπεία (αποτρύγωση, καθαρισμός)-ρ.α.
• Στις περιπτώσεις που χρειάζεται διενεργείται Χειρουργική του περιοδοντίου που αποκοσκοπεί στην ελλάτωση ή και εξάλειψη των θυλάκων, στην επίτευξη κατά το δυνατόν φυσιολογικής μορφολογίας ούλων και στην κατα το δυνατόν ανάπλαση των ιστών που έχουν απωλεσθεί, ώστε να είναι έτοιμοι να δεχθούν την επιδιορθωτική αποκατάσταση και φυσικά να αποδώσουν τη μέγιστη αισθητική.

Διενεργούνται οι εξής επεμβάσεις χειρουργικής του περιοδοντίου:

1. Αφαιρετικές τεχνικές (οστεοκτομή-οστεοπλαστική, ουλεκτομή-ουλοπλαστική, αφαίρεση ρίζας ή ριζών, διαχωρισμός και διχοτόμηση δοντιού)

2. Απόξεση με κρημνό (ανοικτή ρ.α.)

3. Αναπλαστικές τεχνικές που αποσκοπούν στη δημιουργία ιστών, εκεί ακριβώς που υπήρχαν και έχουν χαθεί.
Στοχεύουν στη δημιουργία νέου φατνιακού οστού, νέας οστεΐνης και νέων ινών κολλαγόνου.
Περιλαμβάνονται:
α) Η κατευθυνόμενη ιστική ανάπλαση, τεχνική η οποία με τη χρήση μεμβρανών επιτρέπει τη βελτίωση του κλινικού επιπέδου πρόσφυσης
β) Οστικά μοσχεύματα τα οποία διακρίνονται σε αυτομοσχεύματα (απ΄το ίδιο άτομο) και ετερομοσχεύματα (από άλλο είδος π.χ. Βio-oss-βόειο μόσχευμα)
γ) Βιολογικός μεσολαβητικός παράγοντας (π.χ. αμελογενίνη)
δ) Συνδυασμός των παραπάνω.

4. Προπροσθετική χειρουρική. Σημαντικός τομέας της περιοδοντολογίας αποτελεί και η ανάπλαση ελλειμματικών περιοχών σε μαλακούς ιστούς, με μεταμόσχευση ουλικών μοσχευμάτων με δότρια περιοχή την υπερώα, μια περιοχή με ιδιαίτερα ανθεκτικούς ιστούς. (Plasticgumsurgery). Γίνεται για να βελτιώσει ή και να αποκαταστήσει πλήρως τις ελλείψεις ιστών, «υποστηρίζοντας» μελλοντικά τις απαιτήσεις της επανορθωτικής αποκατάστασης.

5. Ουλοβλενογόνια και αισθητική χειρουργική, δηλαδή πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου που αποσκοπεί τη διευθέτηση προβλημάτων σχετικών με τη μορφολογία, τη θέση και την ποσότητα των ούλων που περιβάλλουν τα δόντια.

Διαβάστε επίσης για τη θεραπεία περιοδοντίτιδας.